Tag Archives: வேனிற் காதை

7.மாதவி வாடினாள் அணித்தோட்டுத் திருமுகத்து ஆயிழை எழுதிய மணித்தோட்டுத் திருமுகம் மறுத்ததற்கு இரங்கி, வாடிய உள்ளத்து வசந்த மாலை தோடுஅலர் கோதைக்குத் துனைந்துசென்று உரைப்ப- ‘மாலை வாரார் ஆயினும் மாண்இழை! 115 காலைகாண் குவம்’ எனக் கையறு நெஞ்சமொடு பூமலர்-அமளிமிசைப் பொருந்தாது வதிந்தனள் மாமலர் நெடுங்கண் மாதவி-தான்-என். அழகிய பொன் தோடு அணிந்தத் திருமுகத்தில்,அழகிய நகைகள் … தொடர்ந்து வாசிக்க →

5.கடிதம் அனுப்புதல் ‘மன்உயிர் எல்லாம் மகிழ்துணை புணர்க்கும் இன்இள வேனில் இளவர சாளன்; அந்திப் போதகத்து அரும்பிடர்த் தோன்றிய திங்கள் செல்வனும் செவ்வியன் அல்லன்; புணர்ந்த மாக்கள் பொழுதுஇடைப் படுப்பினும், 60 தணந்த மாக்கள் தம்துணை மறப்பினும், நறும்பூ வாளியின் நல்உயிர் கோடல் இறும்பூது அன்றுஅ·து அறிந்தீமின்’ என, எண்-எண் கலையும் இசைந்துஉடன் போக; பண்ணும் … தொடர்ந்து வாசிக்க →